Zapomniana krakowska synagoga.

Na jednym z magicznych podwórek krakowskiej dzielnicy żydowskiej Kazimierz stoi zapomniana zabytkowa synagoga, która strzeże wspomnień niegdyś tętniącej życiem społeczności. Zamknięta okolicznymi budynkami, zamknięta i zapomniana, była niegdyś centrum życia żydowskiego. Życie, które kwitło na wielu małych podwórkach krakowskiej dzielnicy żydowskiej, tworząc jej niepowtarzalny klimat. Synagoga była świadkiem tego wszystkiego, od radości Brit Milah po kadisz, od tętniącego życiem codziennego życia żydowskiego po przerażenie i pustkę po Zagładzie.

Po wojnie synagoga pełniła różne funkcje, a przez ostatnie kilkadziesiąt lat była warsztatem fabryki produkującej szkło. Chociaż synagoga desperacko potrzebuje prac remontowych, aby przetrwać, udało jej się uniknąć losu wielu innych budynków w dzielnicy, takich jak ona – gentryfikacji i przekształcenia w hotel lub restaurację. Jest to jeden z ostatnich tego typu budynków, który wciąż ma potencjał do przywrócenia oryginalnej funkcji i wsparcia odradzającego się życia żydowskiego w Polsce.

Odbudowa mostów.

To, że synagoga znajduje się przy ul. Mostowej jest bardzo symboliczne. I nasz projekt remontu synagogi od samego początku był projektem niezwykłym. Zaczęło się od listu do Rady Miasta Krakowa napisanego przez Rabin Tanyę Segal, pierwszą w historii Polski rabinkę, która jest współzałożycielką żydowskiej reformowanej/postępowej społeczności Beit Krakow i od 14 lat jest jej rabinem. Kolejne dyskusje z władzami miasta doprowadziły do zgody Urzędu Prezydenta Miasta Krakowa na pomysł przywrócenia synagogi do pierwotnego użytku. Władze miasta były pod wrażeniem poznania historii reformowanego judaizmu w Polsce, głęboko zakorzenionego w Krakowie, na przykład tego, że przed wojną postępowi rabini krakowscy byli także działaczami społecznymi, urzędnikami miejskimi, a nawet posłami do polskiego parlamentu (tak jak rabin Ozjasz Thon, ostatni rabin krakowskiej synagogi Tempel). O przebiegu tego wyjątkowego dialogu informowała lokalna prasa i radio.

Po tym ciepłym przyjęciu rozpoczęto starania o renowację budynku w formie projektu społecznego – projektu, który mogą wesprzeć wszyscy zainspirowani tą wizją. Projekt powstaje w oparciu o współpracę z instytucjami miasta oraz organizacjami oświatowymi, historycznymi i artystycznymi, aby uczynić z synagogi wyjątkową instytucję, która oprócz funkcji liturgicznej będzie służyć wszystkim mieszkańcom Krakowa jako centrum dialogu, edukacji i sztuki współczesnej. A jednocześnie upamiętnienie ludzi, którzy kiedyś tu mieszkali – miejsce, w którym przeszłość łączy się z teraźniejszością.

Historia Chanukowa.

Synagoga, która cudem ocalała do dziś, stanie się teraz pierwszą powojenną, czynną synagogą postępową. Jednocześnie będzie to ósma zachowana synagoga Krakowa. Podobnie jak 8 świec chanukowych, synagoga opowie historię żydowskiego życia, walki, wojny i przetrwania – cud, który wydarzył się w minionych dniach i dzieje się dla nas dzisiaj.